Wilujeung Enjing sadayana
Ibu/bapak, saderek sadaya, sareng rerencangan rumaja nu aya di ieu tempat sareng nu ku simkuring dihormat. Wasta abdi Glory Gelarich
ti IX A. Dina waktu ieu simkuring baris medar biantara anu judulna :
PERLUNA PARA RUMAJA NGAMUMULE BASA SUNDA DINA RARAGA NGAMEKARKEUN BUDAYA
NASIONAL.
Para saderek sadayana.
Unggal bangsa di dunya tangtuna oge boga basa masing-masing anu
dijadikeun alat pikeun ngayakeun hubungan antara hiji jelema jeung
jelema sejenna dina hirup kumbuh sapopoe. Ku alatan basa jelema bisa
muaskeun kabutuhan senina ku jalan ngareka basa sangkan nimbulkeun ajen
seni. Ku sabab basa jelema bisa nambahan pangaweruh jeung ngamekarkeun
pikiranana. Basa oge mangrupakeun ciri mandiri hiji bangsa. Dina basa
kasimpen kabudayaan hiji bangsa. Tegesna mah basa teh nunjukkeun hiji
bangsa.
Urang sadaya parantos terang yen nagara Indonesia teh ngabogaan adat,
suku, basa, agama, jeung tata kahirupan anu beda-beda di unggal tempat.
Syukur ku ayana Pancasila anu mangrupakeun dasar nagara, sanajan
beda-beda kabudayaan jeung tata kahirupan oge tapi tetep dina hiji
beungkeutan, Negara Kesatuan Republik Indonesia anu ngabogaan motto
Bhineka Tunggal Ika.
Salah sahiji unsur tina budaya teh nyaeta basa. Basa Sunda jeung budaya
Sunda mangrupakeun hiji hal anu deket pisan hubunganana anu teu bisa
dipisahkeun. Lamun urang nyaritakeun basa Sunda hartina urang
nyaritakeun budaya Sunda.Sanajan nagara netepkeun basa Indonesia jadi
basa nagara, tapi basa daerah tetep dipiara jeung dimekarkeun ku nagara.
Basa daerah ku nagara dijadikeun alat pikeun ngamekarkeun jeung
ngadukung budaya daerah, jeung jadi basa panganteur di sakola dasar. Di
daerah sorangan basa teh mangrupakeun lambang kareueus daerah, ciri
daerah, jeung alat komunikasi dina kulawarga jeung masyarakat daerah.
Salah sahiji cara pikeun nanjeurkeun kabudayaan daerah diantarana ku
jalan ngamumule basa Sunda, babakuna mah ku para rumaja.
Lamun ku urang dibandungan dina kahirupan sapopoe, katinggalina para
rumaja ayeuna loba anu kurang wanoh kana basa Sunda. Memang, henteu
sakabeh rumaja di Jawa Barat ngabogaan sikep saperti kitu. Tapi hal ieu
kudu jadi kaprihatinan urang sarerea. Sabab saha deui anu bakal miara
basa Sunda teh iwal ti urang sadayana, para rumaja. Ulah nepi ka urang
Sunda teu wawuh kana basa Sunda. Kacida teungteuingeunana lamun hal eta
karandapan ku urang Sunda.
Naon sababna rumaja ayeuna asa kurang reueus kana basa Sunda. Lamun
dipaluruh, salah sahiji sababna nyaeta ayana anggapan yen basa Sunda teh
hese diulik, hese dilarapkeun dina kahirupan sapopoe, teu demokratis,
kapangaruhan ku feodalisme, basa Sunda teu ngindung ka waktu teu ngabapa
ka jaman, jeung rea-rea deui alesan sejenna.
Padahal dina jaman ayeuna anu disebut era globalisasi jeung era
informasi, babari pikeun urang neangan sumber, alat atawa literatur keur
neuleuman basa Sunda, boh eta dina tipi, radio, buku, majalah, atawa
koran.
Da kumaha ieu mah, lamun lalajo tipi nu dilalajoanan teh saukur pilem
luar negeri jeung acara musik wungkul. Sinetron basa Sunda, wayang,
hiburan tradisional Sunda, jeung acara nu ngagunakeun basa Sunda mah
jigana tara ditolih-tolih acan salian ti lalaguan. Kuduna mah urang teh
ngarasa reueus kusabab di Jawa Barat, di tatar Sunda loba pangarang anu
produktif,anu bukuna bisa dibaca ku urang, aya keneh majalah jeung koran
basa Sunda anu bisa dijadikeun alat pikeun ngamekarkeun basa jeung
budaya Sunda.
Dina kasempetan ieu kuring umajak ka para saderek sadaya, hayu urang
babarengan miara basa Sunda. Nya rumaja ayeuna nu boga tanggung jawab
pikeun ngamumulena. Mun ti ayeuna geus ngapilainkeun ka basa sorangan,
eta teh karugian keur urang tatar Sunda hususna, jeung nagara umumnya.
Sakali deui kuring umajak, ngamumule basa Sunda teh lain tanggung jawab
pamarentah wungkul, lain tanggung jawab sastrawan jeung budayawan Sunda
wungkul, tapi tanggung jawab urang sarerea, para rumaja.Saha deui nu
baris ngajaga hirup-huripna, ngariksa, miara basa Sunda teh iwal ti
urang. Lamun urang ngamumule basa Sunda lain hartina urang primordialis
atawa provinsionalis, tapi urang geus ngajaga jeung ngamekarkeun budaya
daerah, budaya nasional, geus milu partisipasi dina pangwangunan PJP II
utamana di Jawa Barat.
Basa Sunda teh milik urang, milik urang Sunda, milik nagara Indonesia.
Maju mundurna basa Sunda, mekar henteuna basa Sunda gumantung ka urang,
para rumaja.
Mung sakieu biantara ti simkuring. Hapunten pami aya cariosan anu kirang merenah dina manah. Hatur nuhun ka sadayana.
Hatur Nuhun
0 comments:
Post a Comment