Tersebak rasa sukma kala kulihat gambaran rasa...
Terseok penuh raung diafragma diantara raga rasa
Dekap sayang senantiasa kau pelukkan penuh kehangatan
Tiada lelah tiada letih meski jiwamu lemas tertatih
Bayu haru rindu yang kian membiru
Tertiup lembut selembut halusnya salju..
Fana lenakan keindahan sebuana alam
Hingga kulaikan kembang yang berpangku tangan
Rintih perih kadang terhiaskan diantara untaian
Hanya tuk coba pudarkan rasa sukma yang kian getarkan
Kelu bisu tanpa gambar biru..
sebiru langit yang tak pernah kelabu...
sumber http://bilikpuisiku.blogspot.com
0 comments:
Post a Comment